Nowości biblioteczne
Szkice z historii Wilanowa i okolic
Książka składa się z artykułów zamieszczanych przez autora w ciągu kilku lat na łamach lokalnych periodyków jak “Biuletyn Wilanowski” oraz “Klimaty Świętej Anny”. Każdy rozdział to właśnie wcześniejszy artykuł, z czego wynikają niewielkie zaburzenia narracji jak powtarzające się wątki, a nawet sformułowania. Tym niemniej publikacja Krzysztofa Kanabusa, historyka-amatora i wilanowianina od pokoleń, wnosi wiele nieznanej wiedzy do dziejów tej zabytkowej dzielnicy Warszawy.
Czytaj dalej
Niewysłuchani. O śmierci samobójczej i tych, którzy pozostali
Uwaga, mocna rzecz! Trudno się oderwać. W tym przypadku to raczej książka trzyma nas niż my ją, oplata i ściska zbiorem bolesnych historii – różnych, ale z podstawowym wspólnym mianownikiem, którym jest samobójcza śmierć w bliskim otoczeniu. Według najnowszych badań 135 osób, w kręgu człowieka decydującego się na ostateczny krok, ponosi jakąś konsekwencję jego czynu. Duet autorski Monika Tadra – Halszka Witkowska miał dobrze rozdzielone zadania. Tadra odpowiadała za...
Czytaj dalej
Grzechy Południa
Po świetnej, współczesnej powieści obyczajowej “Tydzień z życia Adeli” (P. 7/2023) Agata Suchocka wybrała się na wycieczkę do historycznej Luizjany. Ten nagły zwrot w kierunku przeszłości – do tego w takim wariancie – można chyba zaklasyfikować jako zaskoczenie. Rozwieję od razu wątpliwości i dodam, że zaskoczenie miłe, prawdziwa niespodzianka – zwłaszcza dla czytelniczek i czytelników (choć słyszałem, że kobiety są bardziej uczuciowe, więc głównie dla tej pierwszej grupy) wielbiących...
Czytaj dalej
Katar duszy
Nie ma wielu polskich pisarzy i pisarek, na których nowe książki bym czekał, wypatrywał, dowiadywał się, zaglądał w okiennice księgarni. Z nową powieścią Joanny Bartoń było zupełnie inaczej. Admiratorem jej twórczości stałem się w 2021 roku po premierze “Niskorosłej” (P. 7/2021) – dzieła, które zmotywowało mnie, aby stanąć w jego obronie w komentarzach na Facebooku (na którym staropolskim zwyczajem generalnie się nie udzielam). Oskarżenia – w tym jednego znanego...
Czytaj dalej
Chłopiec z lasu
Szkocka badaczka kina Karen Lury napisała kiedyś, że dziecko w kontekście filmu jest idealną ofiarą wojny, ponieważ generuje najtrudniejsze obrazy i stanowi twardy dowód bezkresu zła, o którym nie myślą konstruktorzy wojen (czytaj: politycy). I taką idealną ofiarą jest powieściowy Elias – powołany do życia przez Harasimowicza.
Czytaj dalej
Nie ma głupich pytań!
Jest to strzał w dziesiątkę Wydawnictwa Wilga, jedna z najlepszych pozycji w ich ofercie. Lamża szybko zaskarbia sobie sympatię czytelników. W krótkim, dowcipnym wstępie przedstawia swoją sylwetkę, wyjaśnia, że jest filozofem z brodą i ten stereotyp zawiera trochę prawdy.
Czytaj dalej
Las powieszonych lisów
Literaturę fińską najczęściej reprezentuje w naszych bibliotekach Tove Jansson. I oczywiście nic w tym dziwnego, skoro wszyscy kochamy Muminki, a biografia ich twórczyni budzi od lat niezmienne zainteresowanie. Typowy polski czytelnik, nawet ten z kategorii bardziej zaawansowanych jeśli chodzi o znajomość literatury, na pytanie o najpoczytniejszych fińskich pisarzy, z zakłopotaniem wzruszy ramionami. I oto nadarza się okazja, aby wypełnić tę lukę przynajmniej jednym nazwiskiem. Wydawnictwo Książkowe Klimaty oferuje nam...
Czytaj dalej
Wielkie zmęczenie. Osobista historia cukrzycy typu 1
Widzę w tej książce coś wzruszającego, ale w sposób szczególny poddaje się ona odczytaniu praktycznemu. Tekst Kazimierowskiej w przeważającej mierze stanowi długą poradę – o wiele wartościowszą niż teleporada. Dobrze, że są w niej obecne nadzieja, duch wsparcia i dowody na spełnione istnienie mimo choroby.
Czytaj dalej
Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie
Wojciech Górecki zna się jak mało kto na państwach bloku wschodniego, na co dzień pracuje w Ośrodku Studiów Wschodnich, odbył wiele podróży w tamtejszy bezkres. Prezentowana pozycja dokumentuje podróż autora do Kazachstanu z 2022 roku, jak również jest świadectwem jego wszechstronnej wiedzy na temat tego państwa. “Wieczne państwo” to jedna z tych wyczerpujących temat lektur, po skończeniu której czytelnik naprawdę może powiedzieć, że teraz już wie sporo, że może...
Czytaj dalej
Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt
“Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt” zostały uhonorowane The Crime Writers of Canada Awards w kategorii: Najlepsza powieść dla młodzieży. Powieść znalazła się też na krótkiej liście kandydatów do Nagrody Brama Stokera. Uwodzenie nastoletnich czytelników grozą i możliwością identyfikacji, nałożenia własnych doświadczeń na fabułę, a zwłaszcza na profil psychologiczny głównej bohaterki, no i oczywiście barwione brzegi to znaki rozpoznawcze prezentowanej pozycji.
Czytaj dalej